Jezelf tegenkomen
Door: Alexandra
Blijf op de hoogte en volg Alexandra
25 Februari 2015 | Italië, Venetië
Naar het buitenland gaan in je eentje, zorgt voor veel rust. Je bent alleen met je eigen gedachtes en hoeft met niemand rekening te houden. Dit maakt het makkelijk om snel op plekken te komen en te beslissen wat je die dag gaat doen. Nu zou het op een gegeven moment gaan vervelen alleen met jezelf en je inwendige stem te kleppen, dus gelukkig heb ik al wat vrienden gemaakt!
Er zijn echter zoveel dingen die je al snel leert over jezelf. Dingen die ik ergens wel wist, maar die nog worden versterkt als je in je eentje bent. Het welbekende cliché: jezelf leren kennen. "Psychologische ontdekkingen". Prachtigmachtig.
Een groot talent wat ik heb ontdekt is de kunst van het altijd op de verkeerde plek zijn. Echt, ik blink er in uit. Niet alleen loop ik standaard de verkeerde kant op, ik heb er ook een talent voor het verkeerde klaslokaal binnen te stappen. Maar gelukkig is het allemaal super bevorderend voor mijn Italiaans! Pluspuntje daar. Als ik niet was opgevoed met een stevige stand in mijn schoenen, had ik al huilend in een hoekje in een verkeerde afgelegen straat of verkeerd klaslokaal gelegen. Ik hoop dat deze buitenlandreis mijn postduifinstinct wat verbeterd.. zodat ik mijn instinct ontwikkel wel de goede kant op te lopen.
Gelukkig doe ik het maar één maal fout en gaat het daarna meestal wel goed. Vrienden maken gaat gelukkig makkelijk en zo heb ik elke dag wel vol met dingen! Met een typisch Venetiaans drankje genaamd una Spritz, ben ik samen met mijn nieuwe vrienden vaak te vinden op het plein waar alle Italianen verzamelen na schooltijd. Ze hebben hier niet echt clubs, dus worden ze als alternatief met zijn allen dronken op een groot plein! Erg gezellig!!
Een ander ding wat me erg opvalt in Venetië is dat het superüber hip is om een trekkarretje te hebben. Je weet wel, zo een rugtas op wielen die oudere mensen met slechte gewrichten meeslepen. Koop hem in een hippig printje en prop hem vol met al je spullen, trek sneakers aan en je hoort er helemaal bij hier in Venetië. Eerst begreep ik niet zo goed waarom mensen die afzichtelijke dingen als hip zagen. Maar nu ik elke dag minstens een uur loop om daar te komen waar ik moet zijn, snap ik het wel. Ik kom straks terug met powerbenen.
Mijn lessen zijn deze week officieel begonnen. Mijn docent praat gelukkig wat langzamer dan de gemiddelde Italiaan en daardoor zijn de lessen leuk en volgbaar. 5 maanden lang gaan we aan een project werken, tegenover 9 weken die voor mij normaal zijn. Veel tijd om lekker te ontwerpen dus! Heb er erg veel zin in :) Ook ga ik waarschijnlijk een vak volgen dat in het teken staat van fotograferen van gebouwen. Weer eens iets nieuws!
Er zijn echter zoveel dingen die je al snel leert over jezelf. Dingen die ik ergens wel wist, maar die nog worden versterkt als je in je eentje bent. Het welbekende cliché: jezelf leren kennen. "Psychologische ontdekkingen". Prachtigmachtig.
Een groot talent wat ik heb ontdekt is de kunst van het altijd op de verkeerde plek zijn. Echt, ik blink er in uit. Niet alleen loop ik standaard de verkeerde kant op, ik heb er ook een talent voor het verkeerde klaslokaal binnen te stappen. Maar gelukkig is het allemaal super bevorderend voor mijn Italiaans! Pluspuntje daar. Als ik niet was opgevoed met een stevige stand in mijn schoenen, had ik al huilend in een hoekje in een verkeerde afgelegen straat of verkeerd klaslokaal gelegen. Ik hoop dat deze buitenlandreis mijn postduifinstinct wat verbeterd.. zodat ik mijn instinct ontwikkel wel de goede kant op te lopen.
Gelukkig doe ik het maar één maal fout en gaat het daarna meestal wel goed. Vrienden maken gaat gelukkig makkelijk en zo heb ik elke dag wel vol met dingen! Met een typisch Venetiaans drankje genaamd una Spritz, ben ik samen met mijn nieuwe vrienden vaak te vinden op het plein waar alle Italianen verzamelen na schooltijd. Ze hebben hier niet echt clubs, dus worden ze als alternatief met zijn allen dronken op een groot plein! Erg gezellig!!
Een ander ding wat me erg opvalt in Venetië is dat het superüber hip is om een trekkarretje te hebben. Je weet wel, zo een rugtas op wielen die oudere mensen met slechte gewrichten meeslepen. Koop hem in een hippig printje en prop hem vol met al je spullen, trek sneakers aan en je hoort er helemaal bij hier in Venetië. Eerst begreep ik niet zo goed waarom mensen die afzichtelijke dingen als hip zagen. Maar nu ik elke dag minstens een uur loop om daar te komen waar ik moet zijn, snap ik het wel. Ik kom straks terug met powerbenen.
Mijn lessen zijn deze week officieel begonnen. Mijn docent praat gelukkig wat langzamer dan de gemiddelde Italiaan en daardoor zijn de lessen leuk en volgbaar. 5 maanden lang gaan we aan een project werken, tegenover 9 weken die voor mij normaal zijn. Veel tijd om lekker te ontwerpen dus! Heb er erg veel zin in :) Ook ga ik waarschijnlijk een vak volgen dat in het teken staat van fotograferen van gebouwen. Weer eens iets nieuws!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley